Η αγωγή του νηπίου είναι έργο συνολικό και συλλογικό στο οποίο εκτός από τον παιδαγωγό και τον παιδαγωγούμενο, ιδιαίτερα στην προσχολική ηλικία, επιδρούν αποφασιστικά και οι γονείς. Αυτό είναι το απολύτως φυσικό καθώς τα κύρια περιβάλλοντα του νηπίου είναι το οικογενειακό και το σχολικό. Και οι δυο θεσμοί έχουν ως στόχο τη διαπαιδαγώγηση και την προετοιμασία του μελλοντικού πολίτη.
Αν το βλέπαμε σαν ένα σχήμα θα μπορούσαμε να πούμε πως διαμορφώνεται ένα τριγωνικό πεδίο αμοιβαίων επιδράσεων – αλληλεπιδράσεων ανάμεσα σε εκπαιδευτικό – νήπιο – γονέα. Αυτή η αμοιβαιότητα δημιουργεί την αναγκαιότητα ώστε εργασία στο σχολείο να σημαίνει ταυτόχρονα εργασία με τα νήπια και εργασία με τους γονείς. Η συνεργασία αυτή είναι επίσης αναγκαία για την εξασφάλιση των εμπειριών και των μαθησιακών διαδικασιών όπως της αγάπης, της μάθησης και της κοινωνικοποίησης του παιδιού.
