Η αγωγή του νηπίου είναι έργο συνολικό και συλλογικό στο οποίο εκτός από τον παιδαγωγό και τον παιδαγωγούμενο, ιδιαίτερα στην προσχολική ηλικία, επιδρούν αποφασιστικά και οι γονείς. Αυτό είναι το απολύτως φυσικό καθώς τα κύρια περιβάλλοντα του νηπίου είναι το οικογενειακό και το σχολικό. Και οι δυο θεσμοί έχουν ως στόχο τη διαπαιδαγώγηση και την προετοιμασία του μελλοντικού πολίτη.
Αν το βλέπαμε σαν ένα σχήμα θα μπορούσαμε να πούμε πως διαμορφώνεται ένα τριγωνικό πεδίο αμοιβαίων επιδράσεων – αλληλεπιδράσεων ανάμεσα σε εκπαιδευτικό – νήπιο – γονέα. Αυτή η αμοιβαιότητα δημιουργεί την αναγκαιότητα ώστε εργασία στο σχολείο να σημαίνει ταυτόχρονα εργασία με τα νήπια και εργασία με τους γονείς. Η συνεργασία αυτή είναι επίσης αναγκαία για την εξασφάλιση των εμπειριών και των μαθησιακών διαδικασιών όπως της αγάπης, της μάθησης και της κοινωνικοποίησης του παιδιού.
Adonis is the name of the Oldest European Tree, who is located in Greece and will be the mascot of our project. With him we will find interesting stories behind old trees. The purpose of the project is to point out interesting old trees as important natural and cultural assets that we should respect and protect. We will focus on their story and connection with people. We are looking for trees that have become an integral part of the wider community to HUG AND PROTECT. The first TREEHUGGERS were 294 men and 69 women who died while trying to protect the trees in their village from being turned into the raw material for building a palace. They literally clung to the trees, while being slaughtered by the foresters. But their action led to a royal decree prohibiting the cutting of trees in any Bishnoi village. And now those villages are virtual wooded oases amidst an otherwise desert landscape. Our students will be the eTreeHuggers who will Hug their countries’ trees to protect them.
Our project aims to empower children and teachers in STEM education through educational robotics while promoting at the same time resilience, visual literacy, problem solving and school collaboration at European and National level. Web 2 tools and software, robotic kits, floor games and robots will be used to help children find answers to their scientific questions, satisfy their curiosity about the world around them, providing solutions by imitating the methods and processes that scientists use. Through research, observation, simulation and construction, not only will students learn about scientific phenomena but they will also create a generation that questions, researches, produces and makes new discoveries from kindergarten. All these will be done through understanding technology that affects and will affect them every day of their lives, eliminating the stereotypical discrimination of the two sexes for the disciplines of science, technology, engineering and mathematics.
Ο δράκος, ήρωας του έργου έχασε τα γυαλιά του ψάχνοντας λίμνη με καθαρά νερά για να κολυμπήσει. Οι μαθητές ως βοηθοί του, αναλαμβάνουν δράση, εξερευνώντας τις λίμνες και τους υγροβιότοπους της περιοχής τους. Πραγματοποιούν επισκέψεις, συγκεντρώνουν φωτογραφίες, μαθαίνουν για τη χλωρίδα και πανίδα της περιοχής και αναδεικνύουν τα προβλήματα που αντιμετωπίζει η λίμνη τους, προσπαθώντας συλλογικά να ευαισθητοποιήσουν την τοπική και ευρύτερη κοινωνία.
Η συναισθηματική νοημοσύνη ή EQ (Emotional Intelligence, Emotional Quotient) είναι μια έννοια που εισήχθη από τους επιστήμονες για να περιγράψει εκείνα τα στοιχεία της προσωπικότητας που διαδραματίζουν κύριο ρόλο στην επιτυχία των ανθρώπων στη ζωή τους και στην επαγγελματική τους σταδιοδρομία (Δαλακούρα, 2011).
Σύμφωνα με τον Goleman (2000), ο άνθρωπος διαθέτει δύο είδη νοημοσύνης, τη διανοητική (Intelligence Quotient, IQ) και τη συναισθηματική (Emotional Intelligence, EQ). Η ισορροπημένη ανάπτυξη αυτών των δύο διαστάσεων αποβλέπει στην ευτυχία του ατόμου. Αν η συναισθηματική νοημοσύνη δεν είναι εξίσου αναπτυγμένη με τη διανοητική, τότε δεν εξασφαλίζεται απαραίτητα η ευτυχία του. Οι δεξιότητες των δύο ειδών νοημοσύνης είναι διαφορετικές αλλά συμπληρωματικές. H συναισθηματική νοημοσύνη αποτελεί το σημαντικότερο προγνωστικό της ευτυχίας, καθώς φαίνεται πως το EQ είναι μερικές φορές πιο σημαντικό από το IQ (Goleman, 1995).
Η θεωρία των αναγκών
Η σημασία της συναισθηματικής ανάπτυξης για την ευτυχία του ατόμου φαίνεται ιδιαίτερα από τη θεωρία των αναγκών του Maslow (1995). Σύμφωνα με αυτήν, το άτομο για να φτάσει στην αυτοπραγμάτωση πρέπει να καλύψει πρώτα τις βιοτικές του ανάγκες (τροφή, νερό, στέγη) και έπειτα τις συναισθηματικές.
Η συναισθηματική νοημοσύνη έγινε ιδιαίτερα γνωστή στο ευρύ κοινό μέσα από το βιβλίο του Daniel Goleman “Emotional Intelligence”(1995, 1998). Όμως, η έννοια αυτή στον επιστημονικό χώρο εισήχθη πολύ νωρίτερα από τον Leon Payne (1985). Ακόμα πιο παλιά ο Thorndike (1920) ανέφερε τον όρο κοινωνική νοημοσύνη ως την ικανότητα των ανθρώπων να καταλαβαίνουν τους συνανθρώπους τους και να διαχειρίζονται αποτελεσματικά τις ανθρώπινες σχέσεις.
Η θεωρία της πολλαπλής νοημοσύνης
Έπειτα, ο Gardner (1983) διατύπωσε τη θεωρία της πολλαπλής νοημοσύνης, σύμφωνα με την οποία η νοημοσύνη αποτελείται από οκτώ συνιστώσες, οι οποίες βοηθούν το άτομο στην αναγνώριση και την αντιμετώπιση των προβλημάτων του. Αυτές οι μορφές νοημοσύνης είναι:
Λεκτική-γλωσσική
νοημοσύνη (Verbal Linguistic Intelligence): η ικανότητα χρήσης της γλώσσας στον
προφορικό και γραπτό λόγο.
Λογική-μαθηματική
νοημοσύνη (Logical-Mathematical Intelligence): η ικανότητα χρήσης των
αριθμών.
Μουσική-ρυθμική νοημοσύνη (Musical Intelligence): η
ικανότητα σύνθεσης μουσικής.
Οπτική-χωρική νοημοσύνη (Spatial Intelligence): η
ικανότητα αντίληψης του χώρου και οπτικοποίησής του.
Σωματική-Κιναισθητική
νοημοσύνη (Bodily Intelligence): η ικανότητα ελέγχου των κινήσεων του
σώματος.
Διαπροσωπική
νοημοσύνη (Interpersonal Intelligence): η ικανότητα αντίληψης του εσωτερικού
κόσμου των άλλων (συναισθήματα, διαθέσεις, κίνητρα, προθέσεις), συνεργασίας και
επικοινωνίας
Ενδοπροσωπική
νοημοσύνη (Intrapersonal Intelligence): η ικανότητα αντίληψης των συναισθημάτων
του εαυτού.
Φυσιοκρατική
νοημοσύνη (Naturalistic Intelligence): η ικανότητα διάκρισης διαδικασιών της
φύσης.
Τα τελευταία χρόνια το σχολικό περιβάλλον αναγνωρίζεται ως ένας σημαντικός παράγοντας για τη συναισθηματική ανάπτυξη του παιδιού. Τα σχολεία, όπως τονίζεται από την Ahn (2005),
αποτελούν σημαντικά κοινωνικά περιβάλλοντα όπου τα παιδιά έχουν ευκαιρίες να γνωρίσουν τα συναισθήματα τους εξαιτίας της αλληλεπίδρασης που αναπτύσσεται μεταξύ των ίδιων των παιδιών αλλά και μεταξύ εκπαιδευτικών και παιδιών.
Ahh (2005)
Ειδικότερα για την προσχολική ηλικία αναφέρεται ότι, η κοινωνικόσυναισθηματική ανάπτυξη του παιδιού αποτελεί ένα χρήσιμο εργαλείο για να καταφέρει να επιτύχει στην ενηλικίωση (Ulutas & Omeroglu, 2007) καθώς οι πρώτες εμπειρίες που βιώνει μπορούν να συμβάλουν στο χτίσιμο μιας γερής βάσης που θα επηρεάσει και θα συμβάλει στον τρόπο που θα αντιμετωπίσει τον κόσμο γύρω του, για το υπόλοιπο της ζωής του (Cohen et al., 2005).
